Ik ervaar mijn ervaringen met het fertiliteitscentrum als vele ritjes op een rollercoaster. Weliswaar een hele emotionele. Een 3-tal maanden na onze trouw vonden we het tijd om te stoppen met de pil. Een kleine 9 maanden gingen voorbij zonder positieve zwangerschapstest. Tijd om eens naar de gynaecoloog te gaan. Om me meer kansen te geven werd er voorgesteld om met clomid te beginnen. Hier reageerde ik heel slecht op (humeurswisselingen , kilo’s bij komen ,..) . Na een lang en emotioneel gesprek bij de gynaecoloog besloten we samen dat het tijd was om hulp van de medische wereld in te roepen. Meteen een afspraak kunnen krijgen bij een zeer aangename dokter in het crg. Zij stelde voor om met kunstmatige inseminatie te beginnen. Omdat ik geen cyclus van mijn eigen aanmaak door PCOS werd dit gestimuleerd voor hormonen die ik zelf moest inspuiten. Wat deed dit raar de eerste paar keer . Maar helaas na 6 pogingen bleek ik nog steeds niet zwanger te zijn . We waren ondertussen al 2 jaar aan het proberen om zwanger te worden dus waren we blij dat we de stap verder mochten doen namelijk ivf. Eerste stimulatie had 6 eicellen als resultaat maar geen enkele bevruchting. De 2de stimulatie had 8 eicellen als resultaat met 5 bevruchte als resultaat. Deze zijn alle 5 terug geplaatst met 3 zwangerschappen als resultaat maar telkens een miskraam na een paar weken. De derde stimulatie bracht 3 bevruchte eicellen op en na 4jaar was ik eindelijk zwanger van ons 1ste zoontje. Na 2 jaar zijn we terug gestart voor een broer of zusje. Eerst nog 2 terugplaatsingen gehad van bevroren embryo’s maar dit mondde op niets uit. Vlak voor de lock-down nog een laatste pick-up en terug plaatsing gehad en ik was zwanger van ons 2de wonder. Ik weet dus heel goed wat het allemaal inhoud en doet met een mens en als koppel. Wij zijn het crg voor eeuwig dankbaar